O MNIE

Długo zastanawiałam się, co tu mam napisać. Kilka zdań, czy książkę całą której zasadniczo i tak nikomu nie będzie chciało się czytać. Mam na imię Ola. Nie chciałabym chyba, żeby to całe "o mnie" było listą moich dyplomów, kursów, szkoleń, wyników i osiągnięć, bo zasadniczo cały zamysł jest o tym, że to nie stanowi o naszej wartości. Takie postępowanie jest "modne" ale trze się z moim wnętrzem. W toku powstawania treści i tak to co ma wypłynąć - wypłynie. Jestem jedną z tych właśnie, którzy w pędzie szukania własnej wartości poświęcili 20 lat na kompulsywne zdobywanie wiedzy, osiągnięć, dyplomów i wyników po to, by ostatecznie stwierdzić, że nie to jest sensem. Nie żałuję tych lat, bo dzisiaj mogę się tą wiedzą dzielić. Od 20 lat fascynuje mnie człowiek. Poczynając od ciała, przez umysł po ducha, poczynając od siebie do innych, w tych obszarach będę się poruszać. Moim konikiem jest widzenie i rozumienie jak działają programy podświadomości, oraz praca mająca na celu zastępowanie programu niewspierającego, wspierającym. Tego nauczyło mnie życie i to dzisiaj umiem. Nie jest to praca psychoterapeutyczna. Tego chciałabym nauczyć osoby, które będą gotowe na to, żeby się zmienić. Bo zmiana programów łączy się ze zmianą osobowości, a zmiana osobowości ze zmianami w życiu. Przestrzeń zewnętrzna pokazuje bowiem programy codziennie poprzez sytuacje, które generują emocje. Przestrzeń zewnętrzna działa bardzo precyzyjnie. Każda emocja ma źródło, które dość łatwo można namierzyć. Dzieje się to poprzez zdarzenia i poprzez relacje. Robi to codziennie, bezustannie pokazując coś, co trzeba w końcu zobaczyć. Dojście do źródła to istna praca detektywistyczna, która mnie pasjonuje. Można nauczyć się tej pracy samodzielnie i o tym właśnie to wszystko będzie. Aktualnie pracuję nad kursem/programem mającym nauczyć takiej samodzielnej pracy ze sobą na co dzień. Mam nadzieję, że do wiosny będzie gotowy. Ta praca, ta strona to 100% wołanie duszy, którego zwyczajnie nie mogę już ignorować. Znaczy nie mogę. Nie chcę :-)

Blog jest pomostem między pracą umysłu a duchowością. Teksty to efekt codziennych inspiracji.

Jaki jest cel? Dać tą metodę. Do tego będę dążyć. Jakie ukryte pragnienie? Za 10 lub 15 lat? Żeby nauczyli się tego mężczyźni :-) Dlaczego? Bo sama byłam chowana na dzielnego chłopca, bo wiele lat głównie z mężczyznami pracowałam i nadal pracuję, bo przekonania, które panowały w społeczeństwie kiedy byliśmy młodzi, były szkodliwe i dlatego, że mam syna. 

Zapraszam Was serdecznie.

Dziękuję, że jesteście!

​